درباره مسئله ای می خواهیم صحبت کنیم که تاکنون به آن توجه نداشته اید، نشستن!
این موضوع از این جهت اهمیت دارد که هر کدام از حالت ها می تواند پیامی را به مخاطب منتقل کند.
مثلا زمانی که با رئیس خود جلسه دارید اینکه پا روی پا بیندازید کار درستی است؟!
مدل نشستن می تواند احساسات، سطح اعتماد به نفس، باز بودن در گفتگوها و … را نشان دهد.

پاها مستقیم به سمت جلو

در این حالت زانوها را به هم نزدیک نگه می دارید که حالت راحتی نیست.
این حالت نشان می دهد شما تحت فشار چیزی هستید.
به خاطر همین در مردان بالغ خیلی کمتر این حالت دیده می شود.
زیرا احساسات خود را مخفی نگه داشته و انگار ناآرام هستید.
در واقع از نظر فیزیولوژیکی این طور نشستن برای خانم ها راحت تر است.

پاها به جلو اما با زانوهای باز

این همان حالتی است که بیشتر مردان به آن عادت کرده اند.
معمولا با این کار نشان می دهید که اعتماد به نفس دارید و آرام هستید و مردم با قدرت به شما نگاه می کنند.
در واقع در این حالت زانوها به اندازه ای باز هستند که راحت باشید نه خیلی زیاد.
زیرا بیش از حد باز بودن زانوها بی ادبی تلقی می شود. در این حالت نشان می دهید که برای گفتگو آزاد هستید.

زانو روی زانو انداختن

این طور نشستن معمولا در میان اروپاییان رایج تر است.
در این حالت انگار در اطراف خود یک قلعه می سازید.
تمایل به آشکار شدن ندارید به همین دلیل است که این طور نشستن در میان خانم ها رایج تر است.
در جلسات کاری یا مکالمات زمانی که مردی این گونه می نشیند عملا از گفتگو خارج شده و بیهوده زمان خود را برای متقاعد کردن وی می گذارید.

زمانی که مچ پا قفل می شود

این حالت زمانی به وجود می آید که شما همه چیز را فاش نمی کنید.
این حالت چیزی مانند گزش لب در پی دارد و احساسات منفی در پشت آن دارد که می تواند ترس، اضطراب و یا محرومیت از چیزی باشد.

زمانی که مچ پا را روی ران پای دیگر قرار می دهید

کارشناسان زبان بدن این را یک موقعیت تهاجمی می دانند.
این سطح بالایی از اعتماد به خود را در پی دارد.
مردان در جلسات کسب و کار این رفتار را برای نشان دادن موقعیت خود انجام می دهند، که من قدرتمند، موفق و ارزشمندم.

بهترین حالت نشستن مورد دوم (پاها به جلو اما با زانوهای باز) است که شما هیچ احساسات منفی از خود بروز نمی دهید و در عین حال راحت هستید و این راحتی را به دیگران نیز انتقال می دهید.