در جهان مدرن و امروزی تاثیر مهم انگلستان، ایتالیا، فرانسه و آمریکا غیر قابل انکار است. این کشورها معمولا در فرهنگ، هنر و سیاست جهان پیشرو بوده و هستند و نکته دیگر، موقعیت حساس جغرافیایی آنهاست. موقعیتی مناسب که بر مد و فشن تاثیر بسزایی میگذارد. حال که با پایتخت های مد دنیا آشنا شدیم به سراغ تاثیر گذارترین روزها و هفته های مد و فشن میرویم. بر مبنای آمارها هفتههای مد دو بار در سال در ماههای سپتامبر و فوریه برگزار میشوند. طبق برنامه ریزی از پیش تعیین شده نمایش با نیویورک شروع میشود؛ با لندن و میلان ادامه مییابد و با پاریس مهد احساسات به پایان میرسد.
طبق اطلاعات بدست آمده از تاریخچه مد و فشن در زمان جنگ جهانی اول پایتخت اصلی این حوزه پاریس زیبا بوده است. نفر اول نشریه Vogue متوجه میشود که آتلیههای مد فرانسه به دلیل جنگ متوقف شدهاند. در آن زمان پاریس چراغ اصلی مد جهان بود، بنابراین بدون طرحهای فرانسوی، مد در آمریکا وجود نداشت و چیزی برای پر کردن صفحات ووگ نبود و کم تر زمانی طول میکشید تا چراغ مد و فشن خاموش شود. او با پیگیری های زیاد خود توانست بهترین طراحان لباس را تشویق کند تا طرحهای خود را برای نمایش در یک نمایشگاه خیریه در سالن رقص Ritz-Carlton ارائه دهند و زنان طبقات بالا را متقاعد کرد که بلیط بخرند و به نمایشگاه بروند.
در سال ۱۹۴۳ و زمان جنگ جهانی دوم بود که دنیای مد در همان مخمصه تکراری قرار گرفت و فعالان حوزه مد به دلیل اشغال شهرها توسط نازیها نتوانستند به پاریس که پایتخت مد بود، برسند. بنابراین برای منحرف کردن جهان از موقعیت مکانی مد و فشن تصمیم گرفته شد که آن را تغییر بدهند و به نیویورک شهر مدرن و پیشرفته بیاورند.
نیویورک
و در آن زمان اولین همه ی مد جهان در نیویورک برگزار شد که با استقبال خیلی خوبی در بین مردم و مطبوعات صورت گرفت.
مد در آمریکا با توجه به استعمار گونه بودن منطقه ی پدیدار شدن آمریکا، شکل گیری برخی از خصوصیات فرهنگشان با اقوام سرخ پوست اجین شده است. کلاهها و چکمههای کابوی و ژاکتهای چرمی از المانهای پوشاک در فرهنگ آمریکاست که الهام از آنها همچنان در خیلی از مجموعهها دیده میشوند، اما طبق داده ها و نمود آن در جامعه استایل های اصلی مد آمریکا شاید شلوار جین و لباسهای ورزشی باشند. شلوار جین آبی که در دهه ۱۸۵۰ در سان فرانسیسکو به عنوان لباس کار رایج شد و سپس در با گذشت زمان، یک قرن بعد توسط بسیاری از نوجوانان آمریکایی مورد استفاده قرار گرفت.
بر اساس فرهنگ آزادی و دموکراسی آمریکا پوشیدن لباس و کفشهای ورزشی مانند Converse یا Nike به سرعت مورد استفاده طراحان لباس قرار گرفت. این نوع استایل ها نشان دهنده ی جمهوری و حکومت آزاد آمریکا هستند. مد به خوبی نشان دهندهی این است که آزادی، دموکراسی، سیستم جمهوری تعریف میشود، مد در این کشور یعنی ایالات متحده، رسمی و مختص به طبقات بالا نیست و از زمان شکلگیریاش نسبتا فراگیر بوده است.
نیویورک شهر بزرگ آمریکا، خانهی برخی از مشهورترین طراحان جهان از جمله رالف لورن، مارک چیکو، تام فورد، دونا کاران و کارولینا هررا نیز است.
در حقیقت نیویورک جایی است که میخواهید به آن سفر کنید و تا جایی که میشود، همانجا بمانید و لذت ببرید
میلان
ایتالیا با بیش از ۲۰۰۰ سال قدمت مهد تمدن غرب است و محل تلاقی جهان شرق و غرب بوده است.
فرهنگ ایتالیا از زمان امپراطوری روم دچار تغییرات دورهای زیادی شد. در قرون وسطی با قدرت گرفتن مذهب، کلیسای کاتولیک روم به عنوان نیروی متحد کننده در اروپا جایگزین امپراتوری روم شد. پس از قرون وسطی و با شروع دوره رنسانس در ایتالیا حلقهای از معماران، نقاشان و مجسمهسازان به دنبال احیای هنر کلاسیک بودند.
خب طبق داده های جنگ جهانی در قرن بیستم جنبش جدیدی به نام فاشیسم به رهبری موسولینی شکل گرفت و به سرعت محبوبیت فزایندهای پیدا کرد. سپس فاشیسم ایتالیایی الگویی برای جنبشهای مشابه در اروپا و آمریکای لاتین شد. بدین ترتیب با تغییر سیستم سیاسی در ایتالیا، شکلگیری جنبشهای هنری مثل فوتوریسم همراه شد که سرعت و تکنولوژی را در زندگی به رسمیت شناختند و آن را جزئی از مدرنیته قبول کردند.
حال سوال پیش میآید مدرنیته چه شد؟! طراحی مد و تاریخچه مد و فشن چطور؟
تاریخچه مد و فشن در ایتالیا به قرن یازدهم برمیگردد و در دوران رنسانس به اوج خود میرسد. جایی که زنانی مانند کاترین مدیچی نمادهای مد بودند. مد ایتالیا در قرن هفدهم به دلیل عقب ماندن از انقلاب صنعتی رو به افول رفت. اما فلورانس دوباره در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ به دوران اوج خود بازگشت و به عنوان پایتخت مد افراد ثروتمند و مشهور الخصوص بازیگران زن ظاهر شد و دوباره به سر زبان ها افتاد.
در قرن بیستم به دلیل زندگی ارزان و مناسب در میلان و وجود خیاط خانههای زیاد و تولید انبوه در این شهر، برندها تصمیم گرفتند که مراکز تولید و دفاتر خود را در این شهر تاسیس کنند. بدین ترتیب مد میلان نسبت به فلورانس کاربردیتر و به صرفهتر بود و توانست جایگاه خود را به عنوان پایتخت مد ایتالیا و جهان تثبیت کند.
خب حال با استناد به گفتهی بالا در میلان ایتالیا لباسهای آماده برای پوشیدن به تولید انبوه رسید و باعث پدیدار شدن شو فشن هایی در این شهر شد. هفته مد میلان، در سال ۱۹۵۸ همزمان با اوج گیری مد و سینمای بعد از جنگ در ایتالیا تأسیس شد.
لندن
خب به انگلستان میرسیم. تولید پارچه در انگلستان در ۱۷۰۰ برای دسترسی طبقه متوسط و پایین به پوشاک آغاز شد، زیرا طبقات بالا قبلاً هم به آن دسترسی داشتند. سنتهای بریتانیایی از قرن هجدهم نقش موثری در دنیای مد داشته است؛ به ویژه در دوران و از نوآوریهای مد در بریتانیا میتوان به کت و شلوار مردانه مدرن برومل، که با کراوات پوشیده میشود و چکمه ولینگتون که اولین بار توسط آرتور ولزلی پوشیده شد، اشاره کرد که همه از لباسهای رسمی هستند.
در لندن دو رخداد مهم جهانی اتفاق میافتد که دو هفتهی مد طی ماههای فوریه و سپتامبر در این شهر برپا میشود و بسیاری از سوپرمدلهای تاثیرگذار مانند کیت موس و کارا دلوین در آن حضور دارند.
در میلان طی هر فصل بیش از ۴۰ فشنشو یا نمایش مد برگزار میشود که هریک از آنها به خودی خود اهمیت زیادی دارند.
پاریس
فرانسه (به علت اسراف بیش از حد دربار سلطنتی فرانسه) هزینههای هنگفتی را برای ادامه کار خود از دهقانان جمعآوری کرد و این یکی از عواملی بود که راه را برای انقلاب فرانسه هموار کرد. طبقه کارگر و دهقانان فرانسوی در جریان انقلاب فرانسه برای آزادی مبارزه کردند و گروهی از آنان به نام Sans-culottes یا بدون شلوار کوتاهها، پوشیدن کلاهگیس و شلوارهای تا زانو شبیه به اشراف را رد کردند و در عوض از سبکهای غیررسمی (شلوارهای بلند و موهای طبیعی) استفاده کردند. همین لباسها راهی برای مبارزه بود.
بعد از انقلاب، فرانسه سلطه خود را در صنعت haute couture در سالهای ۱۸۶۰-۱۹۶۰ از طریق تأسیس خانههای بزرگ مد، مطبوعات و نمایشهای مد گسترش داد.
به مرور زمان و طی جنگهای جهانی، خانههای مد بسته شدند و مد بعد از جنگ از طریق نگاه جدید معروف کریستین دیور در سال ۱۹۴۷ در فرانسه به شهرت رسید.
تا قبل از دهه ۱۹۶۰ Couture به عنوان مد روز باقی ماند اما در این دهه بسیاری از جوانان به دنبال سبکهای معمولیتر بودند. گسترش مد فرانسوی به تولید انبوه، ترندهای جدیدی را در دهههای ۷۰ و ۸۰ ایجاد کردند و اولین هفتهی مد پاریس در ۱۹۷۳ برگزار شد و مد فرانسوی کمی از حالت سطح بالا و اسرافگرایانه خود خارج شد.
این ۴ شهر، یعنی پاریس، میلان، نیویورک و لندن جزو جدانشدنی از مد و فشن دنیا شدند، اما داستان مراکز مد جهان به اینجا ختم نشد و طی سال ها به شهر ها و نقاط مختلف دنیا رسید.
توکیو و لس آنجلس
توکیو شهر مد و تکنولوژی، لس انجلس را شهر معروف بازیگران هالیوود میشناسیم و سالانه در ماههای مارس و اکتبر، هفتهی مد لسآنجلس برگزار میشود.
رم
رم ایتالیا دیگر شهریست که آوازهای در دنیای مد و فشن دارد. همینطور رم را به عنوان شهری کهن به خاطر میآوریم، با این حال برخی از بزرگترین خانههای مد را در خود جای داده است و در زمان برگزاری هفتههای مد، برترین برندهای جهان را از جمله جورجیو آرمانی، فندی، گوچی، جیسون وو، توری برچ و گیمواترو را به خود میکشد.
آمستردام
آمستردام پایتخت کشور هلند، خانهی موزهی معروف ونگوگ و «منطقهی نور قرمز» است که از مهمترین مناطق مد در تمام اروپا بهشمار میآید.
برلین و شانگهای
برلین شهر آموزش طراحی، شانگهای چین نماینده ای از خاور دور است و در سال های اخیر این طور نشان دادند که نقش مهمی در این صنعت ایفا میکنند.
بارسلون و مادرید
بارسلون و مادرید در ابتدای راه مد و فشن هستند.این دو شهر با وجود اینکه در صنعت مد و فشن به تازگی شروع به کار کردند. توانستند جایگاه خود را بین شهرهای تاریخ ساز مد و فشن تثبیت کنند.
تمامی این ۱۲ شهر تاریخچه مد و فشن جهان را ساختهاند و روزها و هفته های جذابی را برای بینندگان به ارمغان میآورند.